Godzinki Bony Sforzy

Nota katalogowa

Bodleian Library, Ms Douce 40, fol. 235r

1527-1528 r.

Nie ma wątpliwości, że niewielki rękopis (143×114 mm) Godzinek, przechowywany obecnie w Bibliotece Bodleian Uniwersytetu Oksfordzkiego, należał do polskiej królowej Bony Sforzy, żony Zygmunta Starego. W rękopisie w dekoracji malarskiej odnajdujemy rodowe herby Sforzów, Viscontich oraz godła państwowe Królestwa Polskiego (Orzeł Biały) i Wielkiego Księstwa Litewskiego (Pogoń). W jednej z modlitw wymienia się imię królowej. Rękopis zamówił dla małżonki prawdopodobnie król Zygmunt Stary. W 1556 roku wyjeżdżająca do swojego rodzinnego Bari królowa prawdopodobnie zabrała ze sobą modlitewnik. Nie wiemy jakie były jego losy aż do XIX wieku. Około roku 1824 londyński antykwariusz i kolekcjoner Francis Douce nabył rękopis. Po jego śmierci w 1834 roku, zgodnie z wolą Douce cała jego kolekcja stała się własnością Biblioteki Bodleian Uniwersytetu Oxfordzkiego.

Rękopis dekorowany jest 15 całostronicowymi miniaturami, bordiurami i ornamentalnymi inicjałami. Dekorację malarską rękopisu wykonał Stanisław Samostrzelnik wraz ze współpracującymi z nim iluminatorami w latach 20-tych XVI wieku. Stanisław Samostrzelnik z Mogiły był jednym z najważniejszych polskich malarzy epoki renesansu, który w swojej twórczości łączył tradycję gotycką z nowymi, renesansowymi prądami. Był malarzem, iluminatorem i miniaturzystą. Pracował dla wielu znamienitych zleceniodawców, w tym dla dworu królewskiego.

Wielki, złoty inicjał K, wpisany w prostokąt podzielony na kolorowe kwatery, zajmuje znaczną część strony prezentowanej na wystawie. Fioletowe, granatowe i zielone tła wyznaczone przez elementy litery K (irie) zdobią delikatne, złote gałązki.