Vidal Mayor - Kodeks prawny Królestwa Aragonii

Transkrypcja

https://www.getty.edu/art/collection/object/105WEQ

(…)

De homicidio. De homizidio.

Hunc forum non decavimus, quia sanguinem tangit. Este fuero non digamos, porque taynne a sangre.

De adulterio et strupro. Del qui faze adulterio et fornicio.

De bonis raptorum. De los bienes de los ladrones.

De heredibus furum. De los herederos de los ladrones.

De furto et nominando antore. Del furto et del antor qui deve ser nompnado.

De receptatoribus. De los recebidores.

De modo mulctarum. De la manera de las penas.

De penis. De las penas.

De divísione peccunie penalis. De como deve ser partida la pena de dineros.

De iniuriis. De las injurias et domestos.

De candentis ferri judicio abholendo. De tornar el fierro calient en judicio.

De duello. De la batailla de dos.

Incipit liber nonus

De accusatoribus, es a saber. De los accusadores

Ninguno podra acusar al qui es de la su jurisdiction en ningun caso sobre ninguna cosa. Nin fazer testament contra eill, quar non puede nin deve usar ensemble ninguno officio de acusador et de alcalde.

Item, del omne barrano, qui non puede dar fiador por el malfeito que ha feito, depues que veniere ante l'alcalde, conviene que de luego fiador de dreito o cahlevador qui faga fazer a eill dreito (…)

Tłumaczenie

Spis rozdziałów księgi dziewiątej

(…)

O zabójstwie. O zabójstwie.

Tego przypadku nie rozstrzygamy, ponieważ dotyczy krwi. O tym prawie nie mówimy, ponieważ dotyczy krwi.

O cudzołóstwie i gwałcie. O tym, kto dopuszcza się cudzołóstwa i nierządu.

O dobrach rabusiów. O dobrach złodziei.

O spadkobiercach złodziei. O spadkobiercach złodziei.

O kradzieży i wskazaniu sprzedawcy. O kradzieży i o sprzedawcy, który powinien być wskazany.

O paserach. O ukrywaczach [kradzionego].

O sposobie kar. O sposobie [wymierzania] kar.

O karach. O karach.

O podziale kary pieniężnej. O tym, jak powinna być podzielona kara pieniężna.

O zniewagach. O zniewagach i zhańbieniach.

O zniesieniu sądu rozżarzonego żelaza. O odrzuceniu [próby] rozżarzonego żelaza w sądzie.

O pojedynku. O walce dwóch [jako ordalia – sąd Boży].

Rozpoczyna się księga dziewiąta.

O oskarżycielach, mianowicie: O oskarżycielach.

Nikt nie może oskarżyć tego, kto jest pod jego jurysdykcją, w żadnej sprawie o niczym. Ani sporządzić testamentu przeciw niemu, ponieważ nie może ani nie powinien sprawować jednocześnie urzędu oskarżyciela i sędziego.

Także obcego człowieka, który nie może dać poręczyciela za wykroczenie, którego się dopuścił, po tym jak stawi się przed sędzią, należy, aby natychmiast dał poręczyciela prawnego lub ręczyciela, który będzie gwarantem tego, że pozwany nie będzie próbował uciec, który dopilnuje, by wobec niego zostało wymierzone prawo (…)

Tłumaczenie: Karol Cetwiński OSB