Złoty Psałterz z Sankt Gallen (Psalterium aureum - Psalterium Gallicanum)
Nota katalogowa
St. Gallen, Stiftsbibliothek, Cod. Sang. 22, p. 4
2 połowa IX wieku
Rękopis dekorowany 17 miniaturami oraz licznymi złoconymi inicjałami, z użyciem purpurowych teł. Powstał on albo w zachodnich regionach państwa Franków (Soissons?), albo - co bardziej prawdopodobne - w Sankt Gallen (dziś Szwajcaria), gdzie jest przechowywany, lecz z udziałem twórców pochodzenia zachodniofrankijskiego. Badacze wyróżniają kilka rąk skrybów i iluminatorów tego rękopisu i kilka faz jego tworzenia - od lat 80. IX wieku do około 920. Rękopis ten mógł być pierwotnie przeznaczony dla cesarza i króla zachodniofrankijskiego, Karola III Grubego (zm. 888). Nie licząc późniejszych dodatków, kodeks został ukończony w latach 90. IX wieku, za panowania opata-biskupa Salomona III i ostatecznie pozostał w Sankt Gallen.
Prezentowana na wystawie jest karta tytułowa, z wyróżnionym tekstem: Origo prophetiae David regis Psalmorum numero CL, oraz z inicjałem D rozpoczynającym zdanie David filius Jesse cum esset in regno suo quattuor elegit qui psalmos facerent („Dawid, syn Jessego, gdy panował w swoim królestwie, wybrał czterech, którzy mieli czynić psalmy” - trudno powiedzieć, czy chodzi o komponowanie, czy o wykonywanie) - to prolog, który znajdziemy w karolińskich psałterzach. Dekoracja inicjału łączy motywy plecionkowe o genezie wyspiarskiej z antykizującymi zdobieniami w formie wici roślinnych. Niezwykle kosztowne połączenie purpury i złota jest zakorzenione tradycjach wczesnobizantyńskich i świadczy o prestiżowym charakterze tego kodeksu.

Transkrypcja
Kontekst: Psałterz wstęp
https://www.e-codices.ch/en/list/one/csg/0022
Origo prophetiae David regis
Psalmorum numero CL
David
filius Ies-
se, cum esset
in regno
suo, quat-
tuor ele-
git qui psalmos facerent. Idest Asaph,
AEman, AEthan et Idithun. Octo-
ginta ergo dicebant psalmos, et canticum
sub psalma. Et citharam percutiebat
Abiudh, cum David reduxisset archam
in Hierusalem. Post annos uiginti re-
vocata est Abazotiis, et mansit in do(mo Aminadab).
Tłumaczenie
Wersja 1:
Początek proroctwa Dawida, króla
Księga Psalmów — liczba 150
Dawid, syn Jessego, gdy był już w swoim królestwie, wybrał czterech, którzy mieli układać psalmy: to znaczy Asafa, Hemana, Etana i Idytuna.
Oni więc śpiewali osiemdziesiąt psalmów, a po psalmach wykonywali pieśni.
A Abjud uderzał w cytrę, gdy Dawid sprowadził Arkę do Jerozolimy.
Po dwudziestu latach została ona ponownie przywrócona z Abazot (tj. z domu Obed-Edoma) i pozostała w domu Aminadaba.
Wersja 2:
Początek proroctwa Dawida, króla
Księga Psalmów, których liczba jest sto pięćdziesiąt.
Dawid, syn Jessego, gdy już był utwierdzony w królestwie swem, obrał czterech, którzyby psalmy czynili: to jest Asafa, Hemana, Etana i Idytuna.
I śpiewali oni osiemdziesiąt psalmów, a pod psalmem było canticum, to jest pieśń duchowna.
A Abjud uderzał w cytrę, gdy Dawid wprowadzał Arkę Pańską do Jeruzalem.
A po dwudziestu leciech przywrócona jest z Abazot, i mieszkała w domu Aminadabowym.
Beda Venerabilis De libro Psalmorum:
https://la.wikisource.org/wiki/De_libro_Psalmorum